یکی از مهمترین شاخص های توسعه راهبردی هر کشور صنعت حمل و نقل آن کشور است که صنعتی زیر بنائی و لازمه توسعه سایر بخش های اقتصادی است. 

هر چند که حمل و نقل به عنوان تنها عامل توسعه به حساب نمی آید و علل و عوامل بسیار دیگری هم هست که موجب توسعه رشد اقتصادی می گردد، اما نباید از خاطر دور داشت که یکی از عناصر کلیدی در توسعه اقتصادی "حمل و نقل" است. آثار اقتصادی حمل ونقل را می‌توان در رابطه با همه‌ی فعالیت‌های اقتصادی مثل صنعت و معدن ، کشاورزی، خدمات، توریسم و ... برشمرد.

البته سرمایه‌گذاری در حمل و نقل مستلزم صرف هزینه‌های سنگین است و کشورها برای برطرف کردن موانع و تنگناهایی که در حمل و نقل وجود دارد، ناچار به پرداختن چنین هزینه‌هایی می باشند.

علاوه بر اهمیت اقتصادی و آثاری که حمل و نقل می تواند روی بهبود وضعیت اقتصادی ملی بگذارد و موجبات بهبود وضع زندگی تک تک افراد را فراهم آورد، آثار فرهنگی اجتماعی آن نیز مثل آثار آموزشی، بهداشتی، فرهنگی، سیاحتی، زیارتی و ... را نباید از نظر دور داشت.

بنابراین جهت ارتقاء سطح زندگی و کیفیت زیست اجتماعی، ضروری است که به توسعه حمل و نقل به ویژه آنهایی که جنبه‌ی عام المنفعه بودن آن بیشتر است توجه خاصی مبذول گردد و به این طریق به تقاضای جامعه برای دستیابی به آموزش و فرهنگ، فعالیت های اجتماعی و ورزشی و ... پاسخ مساعد داد.

از این رو هلدینگ تخصصی راه و شهرسازی  با استعانت بر خداوند، در جهت پیشبرد اهداف این حوزه و سیاست‌های کلان کشور در عرصه حمل و نقل با قدرت  وارد عمل شده و هم زمان در توسعه خدمات شهرسازی نیز  پیش می رود.